فتق مغبنی یا اینگوینال یک بیماری شایع پزشکی است. در این نوع فتق بافت نرم، معمولاً بخشی از روده، از طریق یک نقطه ضعیف در عضلات شکم و کشاله ران بیرون می زند. این عارضه در صورت عدم درمان باعث ناراحتی، درد و عوارض می شود. در این مقاله از مجله سلامتی بیمارستان، علل، علائم و گزینه های درمانی فتق کشاله ران را بررسی می کنیم. با درک این شرایط، تصمیمات آگاهانه ای در مورد سلامت خود می گیرید و در صورت لزوم به دنبال مراقبت های پزشکی مناسب خواهید بود.
دسترسی سریع:
Toggleکانال اینگوینال در کشاله ران گذرگاهی در قسمت تحتانی شکم است. این کانال به ساختارهایی مانند رگ های خونی و طناب اسپرمی اجازه می دهد که از شکم به کیسه بیضه در مردان یا لابیا در زنان عبور کنند.
فتق اینگوینال زمانی رخ می دهد که در دیواره شکم، در ناحیه کانال اینگوینال، ضعف یا باز شده باشد. در این شرایط بافت نرم روده در ناحیه کشاله ران دچار برآمدگی می شود. ضعف در دیواره شکم احتمالا از بدو تولد (مادرزادی) وجود داشته باشد یا در مراحل بعدی زندگی به وجود آمده باشد.
علائم فتق مغبنی بسته به شدت و محل فتق متفاوت است. علائم و نشانه های رایج عبارتند از:
برآمدگی در ناحیه کشاله ران احساس یا دیده می شود. این برآمدگی در هنگام ایستادن، سرفه یا زور زدن بیشتر است. فتق در زمان دراز کشیدن یا فشار دادن آرام آن به داخل شکم ناپدید می شود.
فتق اینگوینال باعث درد یا ناراحتی خفیف تا شدید در ناحیه کشاله ران می شود. درد با فعالیت بدنی یا فشار آوردن بدتر خواهد شد.
برخی افراد احساس ضعف یا سنگینی در کشاله ران یا پایین شکم دارند.
فتق مستقیم زمانی رخ می دهد که محتویات شکم از طریق یک نقطه ضعیف در دیواره شکم به کانال اینگوینال فشار می آورد. معمولاً این حالت در افراد مسن ایجاد می شود و اغلب با ضعف عضلانی همراه است.
فتق غیر مستقیم در بین افراد بسیار رایج است. این فتق زمانی رخ می دهد که محتویات شکم به دلیل ضعف مادرزادی از کانال مغبنی بیرون بزند. این مورد در مردان شایع تر است و افراد در هر سنی را تحت تاثیر قرار دهند.
فتق مغبنی یا اینگوینال به تنهایی خطرناک نیست، اما در صورت عدم درمان منجر به بروز عوارض می شود. برخی از عوارض احتمالی عبارتند از:
فتق مغبنی زمانی که بافت بیرون زده توانایی بازگشت به داخل شکم را نداشته باشد، حبس می شود. این وضعیت باعث درد شدید، حالت تهوع، استفراغ می شود و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.
اگر خون رسانی به بافت فتق به خطر بیفتد، منجر به کمبود خون می شود. این حالت یک وضعیت تهدید کننده زندگی است. فتق های که خون رسانی در آن کاهش یافته به جراحی اورژانسی برای بازگرداندن جریان خون و جلوگیری از آسیب بافت نیاز دارند.
تشخیص فتق توسط پزشک معمولاً شامل معاینه فیزیکی است. پزشک در مورد علائم، سابقه پزشکی و معاینه فیزیکی از جمله بررسی برآمدگی یا تورم در ناحیه کشاله ران پرس و جو می کند. در برخی موارد، آزمایش های اضافی مانند سونوگرافی یا مطالعات تصویربرداری برای تایید تشخیص یا ارزیابی وسعت فتق تجویز می شود.
اگر برآمدگی کوچک باشد و علائم قابل توجهی ایجاد نکند، نظارت بر فتق را برای هرگونه تغییر یا عارضه توصیه می شود.
خرپا فتق یک لباس حمایتی است که به نگه داشتن فتق در جای خود کمک می کند. این روش باعث تسکین موقت می شود. با این حال، خرپا یک راه حل کوتاه مدت است و برای همه افراد مناسب نیست.
ترمیم جراحی رایج ترین و موثرترین درمان برای فتق مغبنی است. این جراحی با دو روش باز و جراحی لاپاراسکوپی قابل انجام است. ترمیم فتق باز شامل ایجاد یک برش در نزدیکی فتق، فشار دادن بافت بیرون زده به داخل شکم است. پزشک بعد از فشار دادن بافت به داخل شکم با بخیه به تقویت دیواره ضعیف شده شکم کمک می کند.
ترمیم فتق لاپاراسکوپی یک روش کم تهاجمی است. این روش شامل ایجاد برش های کوچک و استفاده از لاپاراسکوپ برای ترمیم فتق با کمک ابزارهای جراحی تخصصی است.
فتق کشاله ران عارضه ای شایع است. این عارضه زمانی رخ می دهد که بافت نرم از نقطه ضعیفی در دیواره شکم بیرون بزند. درک علل، علائم و گزینه های درمانی فتق مغبنی برای تشخیص زود هنگام و مداخله پزشکی مناسب بسیار مهم است.
اگر علائمی را تجربه کردید با یک متخصص مراقبت های بهداشتی برای تشخیص مناسب و برنامه درمانی شخصی مشورت کنید. به یاد داشته باشید که مداخله به موقع از بروز عوارض جلوگیری کرده و آینده سالم تری را تضمین می کند.