عصب کشی یک روش رایج دندانپزشکی است که هدف آن بازگرداندن سلامت دهان و از بین بردن درد های دندان است. دندانپزشک به دلیل پوسیدگی شدید، عفونت، یا ضربه و شکستگی دندان، به ناچار عصب دندان بیمار را برمی دارد. در این مقاله، فرآیند، دلایل و نکات مراقبتی بعد از عصب کشی دندان را مورد بحث قرار دهیم.
دسترسی سریع:
Toggleعصب کشی به معنی برداشتن بخش مرکزی و نرم دندان (پالپ) است. پالپ شامل عصب، بافت همبند و رگ های خونی است. این اجزا در رشد دندان نقش دارند. در صورت آسیب شدید پالپ، دندانپزشک برای نجات دندان باید این بافت نرم را بردارد.
هنگامی که یک دندان به طور گسترده ای پوسیده شده و از طریق پر کردن قابل ترمیم نباشد، به عصب کشی نیاز دارد. این کار به منظور جلوگیری از آسیب بیشتر به دندان های اطراف انجام می شود.
اگر شدت عفونت ها و بیماری های لثه زیاد باشد، باعث لق شدن و ناپایداری دندان ها می شود. در چنین مواردی، عصب کشی و عمل استخراج برای جلوگیری از گسترش عفونت و حفظ سلامت کلی دهان توصیه می شود.
سایر مقالات 👈 عمل لیفت لثه
درمان ارتودنسی طولانی است و باید قبل از انجام ارتودنسی تمامی پوسیدگی ها و شکستگی های دندان ها ترمیم شوند. عصب کشی نیز شامل این درمان است. این امر به رسیدن به لبخندی زیبا و بی نقص و بهبود عملکرد کلی دندان کمک می کند.
دندان های عقل یا آسیاب سوم اغلب در جهت نامناسبی بیرون می آیند یا نهفته باقی می مانند که منجر به درد، عفونت و آسیب احتمالی به دندان های مجاور می شود. در چنین شرایطی عصب کشی، برای کاهش ناراحتی و جلوگیری از عوارض ضروری است.
این روش بر روی دندان های قابل رویت که به طور کامل رشد کرده اند، انجام می شود. پس از انجام بی حسی موضعی، دندانپزشک با استفاده از ابزار مخصوص کار عصب کشی و پر کردن را انجام می دهد.
در کودکان عصب کشی کمی متفاوت تر و شامل دو روش است. در روش اول دندان پزشک با برداشتن پالپ آسیب دیده از داخل دندان، درد را از بین می برد. در این روش برای رشد ریشه دندان مورد نظر به پالپ سالم دندان نباید دست زد. دندانپزشک در روش دوم با برداشتن کل پالپ و پر کردن آن با مواد مخصوص از گسترش پوسیدگی و عفونت جلوگیری می کند.
اپیکواکتومی یا جراحی است. زمانی ونت از ریشه عبور کرده و به قسمتی از استخوان فک رسیده باشد، از جراحی استفاده می شود. اپیکواکتومی طی یک جلسه انجام می شود و بیمار بلافاصله بعد از جراحی به فعالیت های روزمره خود بازمی گردد.
دندانپزشک قبل از برداشت عصب دندان، سابقه پزشکی شما را بررسی می کند و از طریق عکس برداری دندان با اشعه ایکس، موقعیت و وضعیت دندان ها را ارزیابی می کند.
برای خارج کردن عصب و پر کردن دندان، باید محل مورد نظر بی حس شود. بنابراین در طول درمان دردی را حس نخواهید کرد.
هنگامی که ناحیه بی حس شد، دندانپزشک با ایجاد حفره ای در دندان دسترسی به بافت عصبی دندان را آسان می کند.
دندانپزشکان از طریق حفره ایجاد شده عصب های متصل را قطع می کنند و عملا کار عصب کشی تمام می شود. پس از آن محل پاکسازی شده را ضد عفونی می کنند.
در این مرحله نقاط تخلیه شده را با مواد مخصوص پر می کنند و در نهایت سطح آن را صاف کرده و دندان ترمیم می شود.
در چند ساعت اول پس از عصبی کشیدن، از خوردن غذاهای سفت پرهیز کنید و از مایعات داغ اجتناب کنید.
برای جلوگیری از بروز عفونت در لثه، مقداری آب گرم به همراه نمک هم زده و آن را غرغره کنید.
بهداشت دهان و دندان را با مسواک زدن ملایم دندان های خود حفظ کنید. به منظور پیشگیری از پوسیدگی های احتمالی به طور مرتب بین دندان ها، مخصوصا دندان پر شده را نخ دندان بکشید.
تا چند ساعت بعد از عصب کشی از انجام فعالیت های شدید بپرهیزید.
سایر مقالات 👈 هزینه عصب کشی دندان چه قدر است؟
عصب کشی دندان یک روش رایج برای درمان دندان درد و پوسیدگی های عمیق دندان است. این درمان انواع مختلفی دارد و بسته شدت پوسیدگی ها، روش درمان نیز متفاوت است. پس از انجام عصب کشی باید از انجام فعالیت سنگین پرهیز کنید. خوراکی های نرم مصرف کنید تا از بروز درد جلوگیری شود.
دوره نقاهت از فردی به فرد دیگر متفاوت است، اما معمولاً چند روز طول می کشد. پیروی از دستورالعمل های مراقبت پس از عمل و رعایت بهداشت دهان و دندان به بهبود سریع تر کمک می کند.
علائمی از جمله التهاب، ورم صورت و گردن، احساس درد هنگام جویدن غذا و وجود پوسیدگی های عمیق در دندان نشانه عفونت است. در صورت بروز این علائم درمان ریشه و عصب دندان ضروری است.
بعضا پیش می آید که به دلیل پنهان ماندن شاخه های کانال دندان، وجود انسداد در مسیر عصب های دندانی و یا شکستن ریشه عمل عصب کشی به درستی انجام نشود و با شکست مواجه شود.