فقط شما نیستید که دندان های تان بعد از خوردن یک بستنی سرد و یا سوپ داغ درد می گیرد و لذت خوردن و نوشیدن را از دست می دهید. حساسیت دندان یک درد مشترک است، چه به خاطر حفره ها و یا پوسیدگی دندان و چه به بعد از پر کردن دندان. در این مقاله از دلایل این حساسیت ها و راه های بر طرف کردن آن خواهیم گفت.
دسترسی سریع:
Toggleخیلی از دندان ها در برابر محرک های بیرونی واکنش نشان می دهند، این واکنش ها هم معمولا به صورت درد و ناراحتی ظاهر می شوند. بیایید این محرک ها را یک بار برای همیشه بشناسیم:
بعضی وقت ها هم هست که احساس ناراحتی و درد برای یک مدتی میهمان دهان و دندان تان می شوند و خیلی زود از بین می روند بی آنکه بدانید اصلا کجا و چرا آمده اند علت آن چیست.
حساسیت به گرما و سرما و یا به شیرینی دلایل مختلفی دارد. در ادامه برخی از عواملی را که موجب حساس شدن دندان می شوند، مرور می کنیم:
دندان های بعضی از مردم از دندان های بقیه حساس تر اند، شاید به خاطر این که مینای دندان نازک تری دارند. مینا، لایه بیرونی دندان است که از آن در برابر محرک ها محافظت می کند. در خیلی از موارد ممکن است مینای دندان ساییده و نازک شده باشد. این موارد عبارتند از:
بعضی وقت ها هم علت حساسیت دندان ریفلکس معده است. دیده اید گاهی ترش می کنیم. اصلاح عوامانه «ترش کردن» مال وقت هایی است که اسید معده و مری می آیند بالا و حول دهان و دندان می چرخند. این اسیدها می توانند به دندان آسیب های جدی وارد کنند. اما این اسیدها تنها حاصل ریفلکس معده نیستند! عواملی مثل استفراغ کردن های مداوم می توانند دهان را پر از اسید کنند و اسیدها کار مینای دندان را بسازند.
حساسیت دندان به سرما و گرما می تواند حاصل فرورفتگی لثه باشد. فرو رفتن لثه ها دندان ها را در معرض آسیب بیشتری قرار می دهد و همین امر موجب حساسیت می شود.
دیده اید از میان این همه دندان فقط یکی از دندان ها حساسیت بیشتری از خود نشان می دهد. شاید آن دندان همان دندانی است که پوسیده، ترک برداشته، تازه ترمیم شده و یا شکسته است.
پس از بلیچینگ و لمینت دندان هم، دندانی که مرمت شده در برابر سرما و گرما واکنش نشان می دهد. حساسیت دندان پس از ترمیم تنها چند روز زمان می خواهد تا التیام یابد.
حساسیت دندان شوخی بردار نیست، می تواند زندگی عادی را مختل کند و شما را به دردسر بیندازید. اگر حساسیت دندان چند روزی ادامه پیدا کرد بهتر است به دندانپزشک مراجعه کنید. دندانپزشک احتمالات مختلف مثل حفره های دندانی، پوسیدگی دندان و یا فرورفتگی لثه را می سنجد.
او در ابتدا دندان ها را خوب تمیز می کند. بعد می رود سراغ ابزارها و به وسیله آن ها دندان را محک می زند. شاید هم ازتان بخواهد به وسیله اشعه ایکس یک عکس کوچک از دندان هایتان بگیرید.
اگر حساسیت دندان هایتان ناچیز است، بهتر است بروید سراغ درمان خانگی آن ها. این مراقبت های خانگی عبارتند از:
در بسیاری از موارد اصلاح الگوهای رفتاری در رعایت اصول اولیه بهداشت دهان و دندان شما را از شرّ حساسیت های دندانی نجات خواهد داد. اما اگر درمان های خانگی جواب نداد باید بروید پیش دندانپزشک. آن ها احتمالا از ژل های فلوراید و دیگر ابزارهای حساسیت زدا در تمیز کردن دندان تان بهره می گیرند تا دست کم مینای دندان را تقویت و از دندان هایتان محافظت کنند.
حساسیت های شدید دندان، خود، نشان دهنده یک بیماری جدی در ناحیه دهان و دندان اند. دندانپزشک بعد از بررسی دندان ها، طبعا، این دسته از بیماری ها را تشخیص خواهد داد. در نتیجه ممکن است دست به کار شود و عمل پیوند لثه را انجام دهد و یا یکی دیگر از روش های ترمیم دندان را پیشنهاد کند.
در هر صورت نادیده گرفتن این مشکل می تواند عوارض جدی ای به همراه بیاورد. بهتر است آن را جدی بگیرید و راه حلی برایش پیدا کنید. اگر از آن چشم پوشی کنید، کارتان سخت می شود: دردهای گاه و بی گاه دندان به سراغ تان می آید، یکی از دندان ها به صورت موضعی درد می گیرد و این دردها شدیدتر می شوند. برای درمان حساسیت های دندانی قدم به قدم پیش بروید:
حساسیت دندان ممکن است ناچیز و گاهی بی دلیل باشد و بعد از چند روز از بین برود اما اگر به اندازه کافی به آن توجه نشود، وخیم تر خواهد شد و به دندان ها آسیب های جدی تری وارد خواهد کرد.
منبع: labkhandfa